Mensen hebben van nature de neiging om hun leven steeds ingewikkelder en drukker te maken. Dat komt omdat voor ons meer altijd beter lijkt dan minder en omdat we iets nieuws per definitie aantrekkelijk vinden. Maar als je je van die neiging bewust bent, kun je er iets aan doen.
Waarom nieuw ons zo aantrekt
Aan iets nieuws beginnen geeft vaak energie: een nieuwe studie maakt je enthousiast, van een nieuw kledingstuk of een nieuw boek word je blij.
In werkelijkheid word je vooral blij van het idee van iets nieuws. Dat vooruitzicht geeft de belofte van een beter leven, van geluk. Het is die belofte die je tot actie aanzet. Je moet dat nieuwe jurkje hebben, je moet die reep eten, anders is je leven niet compleet.
Als je dit nu in ‘nuchtere’ toestand leest, dan lach je er misschien om. Maar de belofte van een beter leven is de reden dat je spullen koopt die je niet draagt. Dat je boeken hebt die je niet leest en studiepakketten waar je nooit iets mee doet. Dat is ook de reden dat je die hele zak drop leeg eet, ook al ben je halverwege al misselijk.
In je brein wordt een stofje aangemaakt: dopamine. Dat geeft je de belofte van geluk. Niet het geluk zelf, alleen de belofte. Maar die belofte is vaak onweerstaanbaar.
Verwachting zonder toegeven
Met deze kennis kun je er iets aan doen. Niet per se door weerstand te bieden, dat is namelijk bijna niet te doen. Maar wel door te beseffen dat het gevoel van verwachting en de werkelijkheid vaak niet overeenkomen.
Als je volgende keer een onweerstaanbare aandrang voelt om te winkelen of te eten, tv te kijken of je Facebook te checken, sta dan even stil bij dat gevoel. Wat voel je? Wat is je verwachting? Wat gebeurt er met je lichaam? Word je een beetje nerveus? Loopt het water je al in de mond?
Nu ga je doen waar je zo naar verlangde. Hoe is dat? Hoeveel plezier beleef je er aan? En klopt dat met het gevoel dat je vooraf had?
De kans is groot dat je hierdoor eerder genoeg hebt, omdat je stil hebt gestaan bij het verlangen. Of je merkt dat het verschil tussen verlangen en werkelijkheid zo groot is, dat de lol er al snel af is. Of: het bezit van de zaak is het eind van het vermaak, zoals het spreekwoord luidt.
Zelf ga ik bijvoorbeeld wel eens naar een boekwinkel, alleen om even de boekenlucht op te snuiven. Ik koop niets, maar geef toch toe aan het verlangen. Alleen rondlopen is genoeg, kopen is niet eens nodig.
Zo brengen nieuwe dingen je minder in de verleiding en wordt je leven minder vol.
Laat verlangen voor je werken
Denk nou niet dat verlangen altijd slecht is. Verlangen is ook wat ons in beweging zet. Als je die nieuwe studie weet vol te houden, dan bereik je iets waar je je tevreden over voelt. Misschien levert het je wel een promotie op, maar op z’n minst geeft het je een goed gevoel over iets wat je hebt afgerond.
Zonder dopamine worden we lusteloze wezens en vinden we er niets meer aan. Wat als je dat onweerstaanbare verlangen op zou kunnen roepen naar een huis met veel ruimte en alleen die spullen die je gebruikt en mooi vindt?
Dat is de zin van jezelf belonen voor een geslaagde loslaatactie. Dat is ook de zin van een wens hebben en daar regelmatig over dromen en dan de stappen zetten om die wens werkelijkheid te maken.
Op die manier zet je je verlangen in voor iets wat je echt wilt. Bedenk dus verleidelijke beloningen die je echt aanzetten tot loslaten. Zo kom je dichter bij je doelen.
